بر گزیده هایی از شاهنامه ی فردوسی
***
آیین نگارش، تکنیک و فنّ نامه نگاری در شاهنامه فردوسی - بخش 1 - عنوان، از، به، موضوع
***
نماد یا "الگوی" سر برگ ِ نامه های دیوانی(اداری) بین سران و سرداران در شاهنامه فردوسی
***
عنوان:از:
به:
موضوع:
❌❌❌❌❌
عنوان:
نوشتم یکی نامهای شهریار/چنانچون بد اندر خور روزگار-
از:
ز
ارجاسپ سالار گردان چین/سوار جهاندیده گرد زمین-
به:
سوی گرد
گشتاسپ شاه زمین/سزاوار گاه کیان به آفرین-
گزین و مهین پور لهراسپ شاه/خداوند جیش و نگهدار گاه-
موضوع:
شنیدم که راهی گرفتی تباه/مرا روز روشن بکردی سیاه-
بیامد یکی پیر مهتر فریب/ترا دل پر از بیم کرد و نهیب ...
❌❌❌❌❌
از:
یکی نامه بنوشت
شاه زمین/
به:
به
خاور خدای و به سالار چین -
سر نامه کرد آفرین خدای/کجا هست و باشد همیشه به جای-
❌❌❌❌❌
یکی نامه بنوشت با داغ و درد/دو دیده پر از خون و رخ لاژورد-
از:
ز
دارای داراب بن اردشیر/
به:
سوی
قیصر اسکندر شهرگیر-
نخست آفرین کرد بر کردگار/که زو دید نیک و بد روزگار-
موضوع:
کنون گر بسازی و پیمان کنی/دل از جنگ ایران پشیمان کنی-
❌❌❌❌❌
سکندر چو بشنید از یادگیر/بفرمود تا پیش او شد دبیر-
نوشتند پس نامهیی بر حریر/
از:
ز
شیراوژن اسکندر شهرگیر-
به:
به نزدیک
قیدافهٔ هوشمند/شده نام او در بزرگی بلند-
نخست آفرین خداوند مهر/فروزندهٔ ماه و گردان سپهر-
موضوع:
چو این نامه آرند نزدیک تو/درخشان شود رای تاریک تو-
فرستی به فرمان ما باژ و ساو/بدانی که با ما ترا نیست تاو-
❌❌❌❌❌
یکی نامهیی بر حریر سپید/نویسنده بنوشت تابان چوشید-
از:
به عنوان بر
از پور هرمزد شاه/جهان پهلوان رستم نیک خواه-
به:
سوی
سعد وقاص جوینده جنگ/جهان کرده بر خویشتن تار و تنگ-
سرنامه گفت از جهاندار پاک/بباید که باشیم با بیم و باک-
موضوع:
به من بازگوی آنک
شاه تو کیست/چه مردی و آیین و راه تو چیست-
به نزد که جویی همی دستگاه/برهنه سپهبد برهنه سپاه-
❌❌❌❌❌
چو آورد لشکر به نزدیک فور/یکی نامه فرمود پر جنگ و شور-
از:
ز شاهنشه
اسکندر ِ فیلقوس/فروزندهٔ آتش و نعم و بوس-
به:
سوی
فور ِ هندی سپهدار هند/بلند اختر و لشکر آرای سند-
سر نامه کرد آفرین خدای/کجا بود و باشد همیشه به جای-
موضوع:
چو این نامه آرند نزدیک تو/بیآزار کن رای تاریک تو-
ز تخت بلندی به اسپ اندر آی/مزن رای با موبد و رهنمای-
❌❌❌❌❌
به:
یکی نامه بنوشت نزدیک
کید/چو شیری که ارغنده گردد به صید-
از:
ز
اسکندر راد پیروزگر/خداوند شمشیر و تاج و کمر-
سر نامه بود آفرین از نخست/بدانکس که دل را به دانش بشست-
❌❌❌❌❌