برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
باز نگری و مرور تاریخ و آموختن از نیک و بد ِ گذشتگان در شاهنامه - (19)
***
تاریخنگاری، بخشی از "هنر" فردوسی و نشر ِ تاریخ ِ ایران زمین، بخشی از "هدف" فردوسی در تدوین شاهنامه
***
حکیم خردمند طوس از شاهنامه اش(گنجینه ی راز و رمز و نام و نشان پیشینیانمان) می گوید.
***
یاد کردن خسروپرویز پادشاهان سابق را
***
بمیرد کسی کو ز مادر بزاد/ز کیخسرو آغاز تا کی قباد-
چو هوشنگ و طهمورث و جمشید/کزیشان بدی جای بیم وامید-
که دیو و دد و دام فرمانش برد/چو روشن سرآمد برفت و بمرد-
فریدون فرخ که او از جهان/بدی دور کرد آشکار و نهان-
ز بد دست ضحاک تازی ببست/به مردی زچنگ زمانه نجست-
چو آرش که بردی به فرسنگ تیر/چو پیروزگر قارن شیرگیر-
قباد آنک آمد ز البرز کوه/به مردی جهاندار شد با گروه-
که از آبگینه همی خانه کرد/وزان خانه گیتی پر افسانه کرد-
همه در خوشاب بد پیکرش/ز یاقوت رخشنده بودی درش-
سیاوش همان نامدار هژیر/که کشتش به روز جوانی دبیر-
کجا گنگ دژ کرد جایی به رنج/وزان رنج برده ندید ایچ گنج
کجا رستم زال و اسفندیار/کزیشان سخن ماندمان یادگار-
چو گودرز و هفتاد پور گزین/سواران میدان و شیران کین-
چو گشتاسپ شاهی که دین بهی/پذیرفت و زو تازه شد فرهی-
چو جا ماسپ کاندر شمار سپهر/فروزنده تر بد ز گردنده مهر-
شدند آن بزرگان و دانندگان/سواران جنگی و مردانگان-
که اندر هنر این ازان به بدی/به سال آن یکی از دگر مه بدی-
به پرداختند این جهان فراخ/بماندند میدان و ایوان و کاخ-
ز شاهان مرا نیز همتانبود/اگر سال را چند بالا نبود-
جهان را سپردم به نیک و به بد/نه آن را که روزی به من بد رسد-
بهادر امیرعضدی